Czas przechowywania danych osobowych jest jednym z kluczowych aspektów zgodności z regulacjami dotyczącymi ochrony danych. Przepisy prawa, w tym unijne Rozporządzenie o Ochronie Danych Osobowych, określają zasady retencji danych i nakładają na administratorów obowiązek ustalenia okresów przechowywania zgodnych z celem przetwarzania. Jak długo można przechowywać dane osobowe i jakie obowiązki w tym zakresie ciążą na organizacjach?
Dane osobowe – jakie zasady regulują okres ich przechowywania?
Zgodnie z podstawową zasadą wynikającą z przepisów, dane osobowe mogą być przechowywane jedynie przez okres niezbędny do realizacji celu ich przetwarzania. Administrator musi określić i udokumentować czas retencji danych w ramach swojej polityki ochrony prywatności oraz wewnętrznych regulaminów. Czas przechowywania danych powinien być dostosowany do charakteru działalności organizacji, a także do obowiązujących norm prawnych i wytycznych organów nadzorczych. Nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do naruszenia ochrony danych i konsekwencji prawnych, w tym kar finansowych.
Okres przechowywania danych powinien być ustalony na podstawie analizy ryzyka oraz oceny konieczności dalszego przetwarzania informacji. W tym celu organizacje powinny prowadzić systematyczne przeglądy zgromadzonych danych oraz eliminować te, które nie są już potrzebne. Przepisy prawa nakładają również obowiązek dokumentowania procesów związanych z retencją danych, co pozwala na wykazanie zgodności z regulacjami oraz uniknięcie ewentualnych sankcji.
Zastosowanie mają tutaj m.in.:
- Zasada minimalizacji danych – dane nie mogą być przechowywane dłużej niż to konieczne, co oznacza, że organizacja powinna regularnie analizować zasadność ich dalszego przechowywania i wprowadzać mechanizmy ich usuwania,
- Zasada ograniczenia celu – dane mogą być przetwarzane jedynie w zakresie niezbędnym do realizacji określonego celu, a ich retencja musi odpowiadać uzasadnionym potrzebom biznesowym i prawnym,
- Obowiązki wynikające z przepisów sektorowych – np. przechowywanie dokumentów księgowych czy akt pracowniczych przez określony czas, zgodnie z przepisami krajowymi i unijnymi, które regulują konkretne branże i działalności.

Jakie są prawne podstawy przechowywania danych osobowych?
W określonych przypadkach administrator może przechowywać dane przez ustalony czas wynikający z przepisów krajowych lub unijnych. Przepisy te regulują okresy retencji w zależności od charakteru przetwarzania danych, celu ich gromadzenia oraz obowiązków prawnych, jakie ciążą na organizacji. Istnieją konkretne kategorie danych, które muszą być przechowywane przez określony czas, nawet jeśli osoba, której dotyczą, zażąda ich usunięcia. Dotyczy to między innymi danych księgowych, kadrowych, medycznych czy informacji związanych z umowami i postępowaniami prawnymi.
Przykładowo, dane pracownicze, takie jak listy płac i akta osobowe, muszą być archiwizowane zgodnie z przepisami prawa pracy, często przez 10 lat od momentu zakończenia zatrudnienia. Dokumentacja księgowa i podatkowa podlega obowiązkowi przechowywania przez co najmniej 5 lat, co wynika z ustaw o rachunkowości i przepisów podatkowych. Z kolei dane dotyczące umów i reklamacji mogą być przechowywane przez okres zależny od terminów przedawnienia roszczeń, wynoszących od 3 do 6 lat, w zależności od rodzaju zobowiązania prawnego.
Materiały marketingowe oraz zgody na przetwarzanie danych mogą być przechowywane wyłącznie do momentu wycofania zgody przez osobę, której dotyczą. Niemniej jednak administratorzy powinni zapewnić regularne przeglądy polityki retencji, aby nie przechowywać danych dłużej, niż jest to uzasadnione. W przypadku nagrań monitoringu wizyjnego czas ich przechowywania powinien być ograniczony do niezbędnego minimum, a w większości przypadków nie przekracza kilku dni lub miesięcy, w zależności od uzasadnionego celu, np. zapewnienia bezpieczeństwa.
Jak zapewnić zgodność z przepisami dotyczącymi retencji danych?
Każda organizacja powinna wdrożyć przejrzyste procedury określające czas retencji danych, a także mechanizmy monitorowania i ich usuwania po upływie ustalonego okresu. Kluczowe znaczenie mają nie tylko regulacje wewnętrzne, ale także ścisłe dostosowanie do wymagań wynikających z aktów prawnych, takich jak Rozporządzenie o Ochronie Danych Osobowych. Aby zachować zgodność z przepisami, organizacje powinny wdrożyć odpowiednie polityki zarządzania danymi, które uwzględniają zarówno przechowywanie, jak i skuteczne usuwanie zbędnych informacji.
Podstawowym krokiem jest systematyczne prowadzenie audytów zgodności, które pozwalają na identyfikację ewentualnych nieprawidłowości i eliminację nadmiarowych danych. Dzięki temu możliwe jest określenie, czy przechowywane informacje wciąż są potrzebne oraz czy organizacja nie naraża się na ryzyko nadmiernego gromadzenia danych osobowych. Niezwykle istotnym elementem jest wdrożenie systemów zarządzania danymi, które umożliwią automatyczne usuwanie lub anonimizację danych po upływie określonego terminu, co minimalizuje ryzyko ich przetwarzania poza dozwolony okres.
Ważnym aspektem jest także dokumentowanie decyzji dotyczących przechowywania danych w rejestrach czynności przetwarzania. Powinny one zawierać szczegółowe informacje o polityce retencji, określonych terminach przechowywania, a także mechanizmach stosowanych do kasowania danych. Utrzymanie odpowiedniej dokumentacji pozwala wykazać zgodność z obowiązującymi regulacjami w przypadku ewentualnej kontroli organu nadzorczego.
Zarządzanie retencją danych powinno również uwzględniać odpowiednie szkolenia dla pracowników, aby zwiększyć ich świadomość w zakresie zasad przechowywania i usuwania danych osobowych. Tylko kompleksowe podejście, łączące działania technologiczne, prawne i organizacyjne, pozwala na pełne zabezpieczenie danych oraz zgodność z obowiązującymi przepisami.
Jakie konsekwencje grożą za zbyt długie przechowywanie danych?
Nieuzasadnione przechowywanie danych osobowych może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych. Organ nadzorczy może nałożyć sankcje administracyjne w postaci kar pieniężnych, jeśli uzna, że dane osobowe były przechowywane dłużej, niż było to konieczne. Wysokość kary zależy od skali naruszenia oraz charakteru przetwarzanych informacji. W przypadkach rażącego naruszenia przepisów dotyczących retencji danych sankcje mogą sięgać milionów euro, co stanowi istotne zagrożenie finansowe dla przedsiębiorstw.
Ponadto, gromadzenie zbyt dużej ilości danych zwiększa ryzyko incydentów związanych z naruszeniem ochrony informacji. Większa liczba przechowywanych danych oznacza większą powierzchnię ataku dla cyberprzestępców. Przestarzałe lub niepotrzebne informacje mogą stać się celem ataków hakerskich, a ewentualne wycieki danych mogą skutkować koniecznością zgłoszenia incydentu do organu nadzorczego oraz informowania osób, których dane dotyczą. To z kolei może prowadzić do roszczeń cywilnych oraz utraty zaufania klientów i kontrahentów.
Długoterminowe przechowywanie danych niesie również koszty operacyjne związane z ich archiwizacją i zabezpieczaniem. Organizacje, które nie zarządzają retencją danych w sposób efektywny, ponoszą dodatkowe wydatki związane z infrastrukturą IT, koniecznością utrzymania rozbudowanych baz danych oraz nakładami na audyty i kontrolę zgodności. Ponadto, w sytuacji przechowywania danych, które nie są już potrzebne, organizacja może mieć trudności z ich skutecznym odnalezieniem, co utrudnia bieżące zarządzanie informacjami i zwiększa ryzyko błędów w procesach decyzyjnych.
Zarządzanie retencją danych zgodnie z obowiązującymi przepisami pozwala uniknąć tych ryzyk i zwiększyć efektywność operacyjną organizacji. Staranne planowanie i wdrażanie mechanizmów usuwania zbędnych informacji powinno być kluczowym elementem polityki ochrony danych, aby minimalizować ryzyko finansowe, prawne i operacyjne.
Czy warto skorzystać z pomocy specjalistów?
Właściwe zarządzanie retencją danych wymaga nie tylko znajomości przepisów, ale również wdrożenia skutecznych mechanizmów kontroli i audytu. Współpraca z ekspertami zajmującymi się ochroną danych osobowych pozwala na optymalizację polityki retencji, przeprowadzanie audytów oraz minimalizację ryzyka naruszeń. Firmy świadczące usługi w zakresie ochrony danych mogą pomóc w opracowaniu strategii zgodnej z obowiązującymi przepisami i dostosowanej do specyfiki działalności organizacji.